Stoutenburg
VOLLEDIG [?]
algemeen | omschrijving | bezits- en bouwgeschiedenis | afbeeldingen, literatuur en documentatie | verdere informatie | terug naar de lijst
Object
Stoutenburg
Stoutenburg
Locatie
Adres: Stoutenburg is gelegen 1 km ten oosten van de kom van het dorp Stoutenburg.
Stoutenburg
Gemeente Amersfoort
Provincie Utrecht
Stoutenburg is gelegen 1 km ten oosten van de kom van het dorp Stoutenburg.
Adres: Stoutenburg is gelegen 1 km ten oosten van de kom van het dorp Stoutenburg.
Stoutenburg
Gemeente Amersfoort
Provincie Utrecht
Stoutenburg is gelegen 1 km ten oosten van de kom van het dorp Stoutenburg.
Typologie
Op basis van opgravingsgegevens kan het kasteel volgens de typologie van Janssen behoord hebben tot de ronde en ovale burchten.
Op basis van opgravingsgegevens kan het kasteel volgens de typologie van Janssen behoord hebben tot de ronde en ovale burchten.
Etymologie
Burcht van de dapperen (?). Vanaf 1259 nemen de stichters (de familie van Amersfoort) de naam aan van het kasteel.
Burcht van de dapperen (?). Vanaf 1259 nemen de stichters (de familie van Amersfoort) de naam aan van het kasteel.
Huidige situatie
Laatst bijgewerkt: 9-6-2009
Tegenwoordig maakt de voormalige kasteelplaats deel uit van een opnieuw gevormd landgoed (begin 21e eeuw), waarop in de tweede helft van de negentiende eeuw een nieuwe buitenplaats werd gebouwd. Ten oosten van het huis ligt nog de 18de-eeuwse tuin met landschappelijke aanleg.
Laatst bijgewerkt: 9-6-2009
Tegenwoordig maakt de voormalige kasteelplaats deel uit van een opnieuw gevormd landgoed (begin 21e eeuw), waarop in de tweede helft van de negentiende eeuw een nieuwe buitenplaats werd gebouwd. Ten oosten van het huis ligt nog de 18de-eeuwse tuin met landschappelijke aanleg.
Toestand van het middeleeuwse kasteel
Zichtbaar:
Grondgebruik:
Het gaat om een verdwenen kasteel: weiland met halfrond grachtfragment. Van het in 1542-1543 afgebroken middeleeuwse kasteel rest bovengronds niets meer. Ook de latere landhuizen zijn inmiddels afgebroken. Tot de middeleeuwse aanleg behoort mogelijk nog een halfrond grachtfragment in een bocht van de Stoutenburgerlaan, die in 1956 over het kasteelterrein werd aangelegd.Bij deze gelegenheid werd het terrein, dat aanvankelijk ca. 1-2 meter hoger lag dan de omgeving, geëgaliseerd. De oorspronkelijke ligging van de voorburcht staat niet vast. Waarschijnlijk bevond deze zich ten westen of ten noorden van de hoofdburcht. Restanten van de tuinaanleg van latere buitenplaatsen zijn nog zichtbaar.Archis monumentnummer (AMK): 2235Waarde: Terrein van hoge archeologische waarde, niet beschermd.Beschrijving uit Archis: Het enige dat nu zichtbaar is, is een halfronde gracht. Deze is overigens niet in het hier aangeduide terrein opgenomen. Waarschijnlijk bestond het uit een complex met omgracht voor- en hoofdterrein. Van deze aanleg is weinig meer over. Op het hoofdterrein stond waarschijnlijk een weermuur om een bestraat binnenterrein. In het midden lag een waterput. Het hoofdgebouw bestond mogelijk uit een onderkelderde zaal. Het landhuis, dat op de plaats van het hoofdterrein, is gebouwd, had een rechthoekige opzet. Deze was, samen met halfronde gracht en bijgebouwen op het voormalige voorterrein, door een buitengracht omgeven. Het huidige landhuis ligt iets ten westen van bovenbeschreven geheel en is niet in het hier aangeduide terrein opgenomen. Het middeleeuwse kasteel was eigendom van de Bisschop van Utrecht en fungeerde als landsheerlijk steunpunt en bestuurscentrum. De eerste vermelding in de historische bronnen dateert uit 1259. Ergens in de 14de eeuw is het kasteel verbouwd. Aan het einde van de Middeleeuwen boette het aan betekenis als centrum in en in 1495 werd het ingenomen door plunderende Gelderse soldaten. In 1542/43 is het definitief gesloopt. In de 17de eeuw is op de plaats van het middeleeuwse kasteel een landhuis gebouwd. Dit werd in het midden van de 19de eeuw vervangen door een nieuw landhuis. Dit is snel weer afgebroken. In 1888 is ten westen van het oude terrein het huidige landhuis neergezet. 1956: Opgraving, ROB (Renaud) 1990: Bodemweerstandsmeting RAAP Jansen 1990, p.131: de ligging van de voorburcht is onzeker. Het is de vraag of het terrein archeologisch waardevol is. Nader onderzoek is gewenst. Kwaliteit is aangetast door bouw van de landhuizen en de aanleg van de weg. Naar aanleiding van de inspectie in 1995 is het archeologisch waardevolle terrein uitgebreid naar het noorden aan de overkant van Stoutenburgerlaan. Archis waarnemingsnummer: 26925 (en ook: 26208, 404445)Beschrijving uit Archis: Melding berust op mondelinge overlevering loonwerker. Deze vertelde aan T. Hazenberg dat op het perceel een deel van de gracht heeft gelegen; deze is gedempt bij de aanleg van de Stoutenburgerlaan in de jaren vijftig. Enige jaren geleden heeft men geprobeerd het terrein te ploegen, maar ditis niet gelukt vanwege de vele puinresten in de ondergrond. Wel zijn enkele drainagesleuven aangelegd.
Zichtbaar:
Grondgebruik:
Het gaat om een verdwenen kasteel: weiland met halfrond grachtfragment. Van het in 1542-1543 afgebroken middeleeuwse kasteel rest bovengronds niets meer. Ook de latere landhuizen zijn inmiddels afgebroken. Tot de middeleeuwse aanleg behoort mogelijk nog een halfrond grachtfragment in een bocht van de Stoutenburgerlaan, die in 1956 over het kasteelterrein werd aangelegd.Bij deze gelegenheid werd het terrein, dat aanvankelijk ca. 1-2 meter hoger lag dan de omgeving, geëgaliseerd. De oorspronkelijke ligging van de voorburcht staat niet vast. Waarschijnlijk bevond deze zich ten westen of ten noorden van de hoofdburcht. Restanten van de tuinaanleg van latere buitenplaatsen zijn nog zichtbaar.Archis monumentnummer (AMK): 2235Waarde: Terrein van hoge archeologische waarde, niet beschermd.Beschrijving uit Archis: Het enige dat nu zichtbaar is, is een halfronde gracht. Deze is overigens niet in het hier aangeduide terrein opgenomen. Waarschijnlijk bestond het uit een complex met omgracht voor- en hoofdterrein. Van deze aanleg is weinig meer over. Op het hoofdterrein stond waarschijnlijk een weermuur om een bestraat binnenterrein. In het midden lag een waterput. Het hoofdgebouw bestond mogelijk uit een onderkelderde zaal. Het landhuis, dat op de plaats van het hoofdterrein, is gebouwd, had een rechthoekige opzet. Deze was, samen met halfronde gracht en bijgebouwen op het voormalige voorterrein, door een buitengracht omgeven. Het huidige landhuis ligt iets ten westen van bovenbeschreven geheel en is niet in het hier aangeduide terrein opgenomen. Het middeleeuwse kasteel was eigendom van de Bisschop van Utrecht en fungeerde als landsheerlijk steunpunt en bestuurscentrum. De eerste vermelding in de historische bronnen dateert uit 1259. Ergens in de 14de eeuw is het kasteel verbouwd. Aan het einde van de Middeleeuwen boette het aan betekenis als centrum in en in 1495 werd het ingenomen door plunderende Gelderse soldaten. In 1542/43 is het definitief gesloopt. In de 17de eeuw is op de plaats van het middeleeuwse kasteel een landhuis gebouwd. Dit werd in het midden van de 19de eeuw vervangen door een nieuw landhuis. Dit is snel weer afgebroken. In 1888 is ten westen van het oude terrein het huidige landhuis neergezet. 1956: Opgraving, ROB (Renaud) 1990: Bodemweerstandsmeting RAAP Jansen 1990, p.131: de ligging van de voorburcht is onzeker. Het is de vraag of het terrein archeologisch waardevol is. Nader onderzoek is gewenst. Kwaliteit is aangetast door bouw van de landhuizen en de aanleg van de weg. Naar aanleiding van de inspectie in 1995 is het archeologisch waardevolle terrein uitgebreid naar het noorden aan de overkant van Stoutenburgerlaan. Archis waarnemingsnummer: 26925 (en ook: 26208, 404445)Beschrijving uit Archis: Melding berust op mondelinge overlevering loonwerker. Deze vertelde aan T. Hazenberg dat op het perceel een deel van de gracht heeft gelegen; deze is gedempt bij de aanleg van de Stoutenburgerlaan in de jaren vijftig. Enige jaren geleden heeft men geprobeerd het terrein te ploegen, maar ditis niet gelukt vanwege de vele puinresten in de ondergrond. Wel zijn enkele drainagesleuven aangelegd.
Afmetingen
Op basis van archeologisch onderzoek in 2005 wordt aangenomen dat de ronde ringmuur van kasteel Stoutenburg een diameter had van ca. 40 m.
Op basis van archeologisch onderzoek in 2005 wordt aangenomen dat de ronde ringmuur van kasteel Stoutenburg een diameter had van ca. 40 m.
Fysisch-geografische situering
Stoutenburg is gebouwd op de overgang van het Barneveldse beekdal naar een dekzandwelving. Het verdwenen kasteel was gebouwd op lemig dekzand, dat tijdens overstromingen overspoelde en vermengd werd met beekleem. Er zijn ijzeroerblokken gevonden in de kasteelondergrond die wijzen op ontginning van de beekdalkwelbodems in de omgeving (Coppelmans 2005, nr. 81).
Stoutenburg is gebouwd op de overgang van het Barneveldse beekdal naar een dekzandwelving. Het verdwenen kasteel was gebouwd op lemig dekzand, dat tijdens overstromingen overspoelde en vermengd werd met beekleem. Er zijn ijzeroerblokken gevonden in de kasteelondergrond die wijzen op ontginning van de beekdalkwelbodems in de omgeving (Coppelmans 2005, nr. 81).
Oudste vermelding
Datum: 12 juni 1259
Bron: OBU III, nr. 1493
De oudste vermelding stamt uit 1259: Wouter van Amersoort was in dat jaar bezig met het bouwen van een 'domum sive castrum Stouthenburg'.
Datum: 12 juni 1259
Bron: OBU III, nr. 1493
De oudste vermelding stamt uit 1259: Wouter van Amersoort was in dat jaar bezig met het bouwen van een 'domum sive castrum Stouthenburg'.
Bezitsgeschiedenis
In 1259 werd het kasteel als allodiaal goed door Wouter van Amersfoort gebouwd en vervolgens in leen opgedragen aan de bisschop van Utrecht, waarbij het kasteel 'open huis' werd in het Sticht. In 1315 werd de ene, in 1316 de andere helft verkocht aan bisschop Guy van Avesnes (1301-1317), waardoor het een bisschoppelijk kasteel werd. Als bisschoppelijk kasteel is het voor het Sticht beheerd door een kastelein tot 1457. Van 1323-1352 fungeerde het tevens als ambtszetel van de schout van Amersfoort en Eemland. Van 1369-1393 was de kastelein van Stoutenburg tevens maarschalk van Eemland. Van 1457-1542 werd het kasteel verpacht. Op last van Karel V, die de bisschop in 1528 als landsheer van het Sticht was opgevolgd, werd het kasteel in 1542-1543 afgebroken. In 1594 werd het goed verkocht aan Johan van Oldebarnevelt. Na zijn executie werden al zijn goederen verbeurd verklaard. Stoutenburg kwam door koop in handen van de katholieke familie Van Beye. Op de plaats van het kasteel werd in de 17e eeuw een nieuw landhuis gebouwd, dat opnieuw Stoutenburg werd genoemd. Het huis bleef in bezit van de familie Van Beye tot aan het einde van de achttiende eeuw. In 1793 werd Petrus Leonardus Heilman eigenaar van het huis. Door verkoop in 1883 kwam Stoutenburg in handen van Anthony Luden, wiens zoon Johannes tussen 1862 en 1865 een nieuw huis op het landgoed liet bouwen naar ontwerp van architect H.J. van de Brink. Dit huis kreeg een plaats op het middeleeuwse kasteelterrein. Het werd echter al spoedig weer afgebroken. De dochter van Luden liet in 1888 een nieuw huis bouwen, ca. 100 m. meer naar het westen. In 1948 werd de Nederlandse Provincie van de Minderbroeder-Franciscanen eigenaar van het landgoed. Hoewel het landgoed daarna overging in handen van Natuurmonumenten en in 2000 Stichting het Utrechts Landschap eigenaar werd, gebruikt de Franciscaner gemeente het negentiende-eeuwse huis momenteel nog steeds als ontmoetingsplaats.
In 1259 werd het kasteel als allodiaal goed door Wouter van Amersfoort gebouwd en vervolgens in leen opgedragen aan de bisschop van Utrecht, waarbij het kasteel 'open huis' werd in het Sticht. In 1315 werd de ene, in 1316 de andere helft verkocht aan bisschop Guy van Avesnes (1301-1317), waardoor het een bisschoppelijk kasteel werd. Als bisschoppelijk kasteel is het voor het Sticht beheerd door een kastelein tot 1457. Van 1323-1352 fungeerde het tevens als ambtszetel van de schout van Amersfoort en Eemland. Van 1369-1393 was de kastelein van Stoutenburg tevens maarschalk van Eemland. Van 1457-1542 werd het kasteel verpacht. Op last van Karel V, die de bisschop in 1528 als landsheer van het Sticht was opgevolgd, werd het kasteel in 1542-1543 afgebroken. In 1594 werd het goed verkocht aan Johan van Oldebarnevelt. Na zijn executie werden al zijn goederen verbeurd verklaard. Stoutenburg kwam door koop in handen van de katholieke familie Van Beye. Op de plaats van het kasteel werd in de 17e eeuw een nieuw landhuis gebouwd, dat opnieuw Stoutenburg werd genoemd. Het huis bleef in bezit van de familie Van Beye tot aan het einde van de achttiende eeuw. In 1793 werd Petrus Leonardus Heilman eigenaar van het huis. Door verkoop in 1883 kwam Stoutenburg in handen van Anthony Luden, wiens zoon Johannes tussen 1862 en 1865 een nieuw huis op het landgoed liet bouwen naar ontwerp van architect H.J. van de Brink. Dit huis kreeg een plaats op het middeleeuwse kasteelterrein. Het werd echter al spoedig weer afgebroken. De dochter van Luden liet in 1888 een nieuw huis bouwen, ca. 100 m. meer naar het westen. In 1948 werd de Nederlandse Provincie van de Minderbroeder-Franciscanen eigenaar van het landgoed. Hoewel het landgoed daarna overging in handen van Natuurmonumenten en in 2000 Stichting het Utrechts Landschap eigenaar werd, gebruikt de Franciscaner gemeente het negentiende-eeuwse huis momenteel nog steeds als ontmoetingsplaats.
Historische betekenis
Als bisschoppelijk kasteel (vanaf 1315) één van de belangrijkste kastelen in het Nedersticht met (in de 13e en 14e eeuw) een aanzienlijk militair belang. Na de verplaatsing van het maarschalksambt van Eemland van Stoutenburg naar het kasteel Ter Eem in 1393 nam de betekenis af en vanaf 1457 was het nog slechts een eenvoudig pachtgoed.
Als bisschoppelijk kasteel (vanaf 1315) één van de belangrijkste kastelen in het Nedersticht met (in de 13e en 14e eeuw) een aanzienlijk militair belang. Na de verplaatsing van het maarschalksambt van Eemland van Stoutenburg naar het kasteel Ter Eem in 1393 nam de betekenis af en vanaf 1457 was het nog slechts een eenvoudig pachtgoed.
Bouwgeschiedenis
Uit de tekst van de oorkonde van 1259 blijkt, dat men in dat jaar nog bezig was met het bouwen van het kasteel. Onmiddellijk na de aankoop heeft de bisschop het kasteel nog voor 1317 grondig verbouwd zonder dat bekend is wat er is verbouwd. Het kasteel werd afgebroken in 1542-1543.Uit posten in enkele toevallig bewaard gebleven rentmeestersrekeningen uit 1325-1336 krijgen we de indruk dat het kasteel in deze periode vooral heeft bestaan uit een onderkelderde zaaltoren met een grote zaal en een verdieping, waarin zich enige kamers bevonden. De zaaltoren was opgenomen in een weergang op bogen, waarin zich nog een poortgebouw met brug bevond. Voor de zaaltoren lag een open binnenplaats met vrijliggende waterput. Voor de hoofdburcht lag een voorburcht met dienstgebouwen zoals een turfschuur, de rosmolen en de bottelarij. Bij de bouw van het tweede landhuis in 1862-1865 zijn funderingen, gedeeltelijk van ijzeroersteen, aangetroffen tot ca. 1.50 m dikte, die mogelijk hebben behoord tot het middeleeuwse kasteel. Bij archeologisch onderzoek door de ROB in 1956 werden enkele bakstenen funderingsrestanten aangetroffen met maten 32 x 16 7/8 cm, die nog kunnen dateren uit de dertiende eeuw. Beide waarnemingen leverden geen informatie op over de plattegrond. Na afbraak van dit huis werd op dezelfde plaats opnieuw een landhuis gebouwd, dat tussen 1730 en 1830 fors moet zijn uitgebreid of volledig moet zijn vervangen. Op zijn beurt werd ook dit landhuis afgebroken en in 1888 vervangen door het huidige landhuis, dat zich in tegenstelling tot zijn voorgangers niet bevindt op de plaats van het middeleeuwse kasteel.In 1956 werd op het landgoed de Stoutenburgerlaan over de middeleeuwse kasteelplaats aangelegd. In 2005 werd een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in aanloop naar plannen van de Stichting Utrechts Landschap om de middeleeuwse kasteelplaats Stoutenburg opnieuw te bebouwen. Deze plannen gingen in 2008 van tafel, als gevolg van weerstand tegen nieuwbouw op deze locatie. Waarschijnlijk komt de kadastrale minuut van de situatie ca. 1832 het dichtst bij de middeleeuwse situatie. Van het middeleeuwse kasteel zelf is geen betrouwbare afbeelding bekend. Weliswaar bestaat er één slechte anonieme 17e of 18e eeuwse tekening (Stellingwerf?) met als opschrift 'Stoutenburg in Eemlant' (Museum Flehite Amersfoort, collectie Brouerius van Nidek), maar deze heeft geen enkele relatie met wat ons van het kasteel bekend is. Voor afbeeldingen van latere landhuizen: HUA, Topografische Atlas, inv. nrs. 1866, 1867 (zie ook Janssen en Bente 1995, 425).
Uit de tekst van de oorkonde van 1259 blijkt, dat men in dat jaar nog bezig was met het bouwen van het kasteel. Onmiddellijk na de aankoop heeft de bisschop het kasteel nog voor 1317 grondig verbouwd zonder dat bekend is wat er is verbouwd. Het kasteel werd afgebroken in 1542-1543.Uit posten in enkele toevallig bewaard gebleven rentmeestersrekeningen uit 1325-1336 krijgen we de indruk dat het kasteel in deze periode vooral heeft bestaan uit een onderkelderde zaaltoren met een grote zaal en een verdieping, waarin zich enige kamers bevonden. De zaaltoren was opgenomen in een weergang op bogen, waarin zich nog een poortgebouw met brug bevond. Voor de zaaltoren lag een open binnenplaats met vrijliggende waterput. Voor de hoofdburcht lag een voorburcht met dienstgebouwen zoals een turfschuur, de rosmolen en de bottelarij. Bij de bouw van het tweede landhuis in 1862-1865 zijn funderingen, gedeeltelijk van ijzeroersteen, aangetroffen tot ca. 1.50 m dikte, die mogelijk hebben behoord tot het middeleeuwse kasteel. Bij archeologisch onderzoek door de ROB in 1956 werden enkele bakstenen funderingsrestanten aangetroffen met maten 32 x 16 7/8 cm, die nog kunnen dateren uit de dertiende eeuw. Beide waarnemingen leverden geen informatie op over de plattegrond. Na afbraak van dit huis werd op dezelfde plaats opnieuw een landhuis gebouwd, dat tussen 1730 en 1830 fors moet zijn uitgebreid of volledig moet zijn vervangen. Op zijn beurt werd ook dit landhuis afgebroken en in 1888 vervangen door het huidige landhuis, dat zich in tegenstelling tot zijn voorgangers niet bevindt op de plaats van het middeleeuwse kasteel.In 1956 werd op het landgoed de Stoutenburgerlaan over de middeleeuwse kasteelplaats aangelegd. In 2005 werd een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in aanloop naar plannen van de Stichting Utrechts Landschap om de middeleeuwse kasteelplaats Stoutenburg opnieuw te bebouwen. Deze plannen gingen in 2008 van tafel, als gevolg van weerstand tegen nieuwbouw op deze locatie. Waarschijnlijk komt de kadastrale minuut van de situatie ca. 1832 het dichtst bij de middeleeuwse situatie. Van het middeleeuwse kasteel zelf is geen betrouwbare afbeelding bekend. Weliswaar bestaat er één slechte anonieme 17e of 18e eeuwse tekening (Stellingwerf?) met als opschrift 'Stoutenburg in Eemlant' (Museum Flehite Amersfoort, collectie Brouerius van Nidek), maar deze heeft geen enkele relatie met wat ons van het kasteel bekend is. Voor afbeeldingen van latere landhuizen: HUA, Topografische Atlas, inv. nrs. 1866, 1867 (zie ook Janssen en Bente 1995, 425).
Afbeeldingen
Kadastrale minuut 1832, gemeente Amersfoort, Utrecht, sectie A, blad 2, nr. 338. (Janssen en Bente 1995, 428 en http://watwaswaar.nl/#Yi-Wu-7-ed-1v-1-3Uvo-2CZM---3OQ, geraadpleegd op 24-03-2010). Opgravingsplattegrond uit 2005. Afgebeeld in Hulst 2006, 3.Kadastrale minuut (1832) over Google Earth foto, 2009, locatie terrein Stoutenburg (NKS digitale documentatie).Er bestaan verschillende fantasieweergaven van het kasteel. Zie hiervoor Janssen 1988-(1990).
Kadastrale minuut 1832, gemeente Amersfoort, Utrecht, sectie A, blad 2, nr. 338. (Janssen en Bente 1995, 428 en http://watwaswaar.nl/#Yi-Wu-7-ed-1v-1-3Uvo-2CZM---3OQ, geraadpleegd op 24-03-2010). Opgravingsplattegrond uit 2005. Afgebeeld in Hulst 2006, 3.Kadastrale minuut (1832) over Google Earth foto, 2009, locatie terrein Stoutenburg (NKS digitale documentatie).Er bestaan verschillende fantasieweergaven van het kasteel. Zie hiervoor Janssen 1988-(1990).
Bronnen
Literatuur
Archeologisch Centrum Gemeente Amersfoort, Kasteel Stoutenburg. Inventariserend onderzoek naar de archeologische resten van een middeleeuwse burcht bij Stoutenburg, Amersfoort 2008. Amersfoort Onder Ons 15.Graaf, K. van der, R. Datema en K. Anderson, 1990, Landschapsplan en archeologie in de provincie Utrecht, Amsterdam, 209-215. RAAP-rapport 43.Hulst, R., 2006, Archeologisch onderzoek op kasteelterrein Stoutenburg, in: Kroniek, Tijdschrift Historisch Amersfoort 8(2006 nr. 2), 2-3.Janssen, H.L., 'Het verdwenen bisschoppelijk kasteel Stoutenburg bij Amersfoort (1259-1543)', in: Castellogica II 1988-(1990), 120-130. Janssen, H.L., 'Het verdwenen bisschoppelijk kasteel Stoutenburg bij Amersfoort (1259-1543). Vervolg', in: Castellogica II 1988-(1990), 131-139.Janssen, H.L., D. Bente, 'Stoutenburg', in: B. Olde Meierink, e.a. (red.), 1995, Kastelen en ridderhofsteden in Utrecht, 425-428.Verduin, J., 1997, Kasteel Stoutenburg, in: Oud Utrecht 3(1997), 61.
Archeologisch Centrum Gemeente Amersfoort, Kasteel Stoutenburg. Inventariserend onderzoek naar de archeologische resten van een middeleeuwse burcht bij Stoutenburg, Amersfoort 2008. Amersfoort Onder Ons 15.Graaf, K. van der, R. Datema en K. Anderson, 1990, Landschapsplan en archeologie in de provincie Utrecht, Amsterdam, 209-215. RAAP-rapport 43.Hulst, R., 2006, Archeologisch onderzoek op kasteelterrein Stoutenburg, in: Kroniek, Tijdschrift Historisch Amersfoort 8(2006 nr. 2), 2-3.Janssen, H.L., 'Het verdwenen bisschoppelijk kasteel Stoutenburg bij Amersfoort (1259-1543)', in: Castellogica II 1988-(1990), 120-130. Janssen, H.L., 'Het verdwenen bisschoppelijk kasteel Stoutenburg bij Amersfoort (1259-1543). Vervolg', in: Castellogica II 1988-(1990), 131-139.Janssen, H.L., D. Bente, 'Stoutenburg', in: B. Olde Meierink, e.a. (red.), 1995, Kastelen en ridderhofsteden in Utrecht, 425-428.Verduin, J., 1997, Kasteel Stoutenburg, in: Oud Utrecht 3(1997), 61.
Documentatie
Coppelmans, J.W.M., 2005, Overzicht van de fysisch-geografische situering van de kastelen in de provincie Utrecht voor de SKLN, Amsterdam, no. 81. Documentatiecentrum Nederlandse Kastelenstichting.Documentatie in documentatiecentrum Nederlandse Kastelenstichting (zie ook dossier bedreigde kastelen: Stoutenburg).
Coppelmans, J.W.M., 2005, Overzicht van de fysisch-geografische situering van de kastelen in de provincie Utrecht voor de SKLN, Amsterdam, no. 81. Documentatiecentrum Nederlandse Kastelenstichting.Documentatie in documentatiecentrum Nederlandse Kastelenstichting (zie ook dossier bedreigde kastelen: Stoutenburg).
Bescherming gebouw
Status:
Monumentnummer: N.v.t.
Status:
Monumentnummer: N.v.t.
Bescherming terrein
Status:
Status:
Bestemming
Bestemmingsplan: J (Ontwerpbestemmingsplan buitengebied Oost 2008)
Bestemming: (('landgoed'))
Bestemmingsplan: J (Ontwerpbestemmingsplan buitengebied Oost 2008)
Bestemming: (('landgoed'))
Auteur en datum
Auteur: H.L. Janssen
Beschrijving gemaakt: april 1993
Auteur: H.L. Janssen
Beschrijving gemaakt: april 1993
Bouwhistorisch onderzoek RCE
Archeologisch onderzoek RCE
1956, archeologisch onderzoek door de ROB in verband met de aanleg van een weg over de locatie van het kasteel.
1956, archeologisch onderzoek door de ROB in verband met de aanleg van een weg over de locatie van het kasteel.
Overig onderzoek
Weerstandsmetingen door RAAP in 1990.Onderzoek in december 2005 door de gemeente Amersfoort, uitgevoerd door R. Hulst. Tijdens dit onderzoek werden vele kloostermoppen gevonden en een deel van een cirkelvormige ringmuur rond de hoofdburcht met twee steunberen aan de buitenkant. Er zijn resten gevonden van bebouwing binnen deze ringmuur. Proefsleuven hebben ook de twee buitenste grachten aangesneden, die de hoofdburcht met binnengracht en een voorburcht in het westen hebben omvat. De vondsten wijzen ook op een aparte gracht rond de voorburcht, die mogelijk met de binnengracht rond de hoofdburcht verbonden was. In deze voorburchtgracht is eveneens veel puin van kloostermoppen aangetroffen.
Weerstandsmetingen door RAAP in 1990.Onderzoek in december 2005 door de gemeente Amersfoort, uitgevoerd door R. Hulst. Tijdens dit onderzoek werden vele kloostermoppen gevonden en een deel van een cirkelvormige ringmuur rond de hoofdburcht met twee steunberen aan de buitenkant. Er zijn resten gevonden van bebouwing binnen deze ringmuur. Proefsleuven hebben ook de twee buitenste grachten aangesneden, die de hoofdburcht met binnengracht en een voorburcht in het westen hebben omvat. De vondsten wijzen ook op een aparte gracht rond de voorburcht, die mogelijk met de binnengracht rond de hoofdburcht verbonden was. In deze voorburchtgracht is eveneens veel puin van kloostermoppen aangetroffen.
Geomorfologische codering
2M9, Vlakte van ten dele verspoelde dekzanden.
2M9, Vlakte van ten dele verspoelde dekzanden.
Bodemkundige codering
pZg23-II, Beekeerdgronden; lemig fijn zand.
pZg23-II, Beekeerdgronden; lemig fijn zand.
Basisregistratie - er zijn in ieder geval gegevens over naam en locatie van het object, en verwijzingen naar de beschikbare afbeeldingen, literatuur, documentatie en bronnen. Aan de hand van deze informatie kan eenieder die geïnteresseerd is zich gaan verdiepen in het desbetreffende kasteel. Het is de bedoeling dat deze basisregistratie-beschrijvingen in de toekomst tot volwaardige beschrijvingen worden uitgebreid.
In bewerking - de beschrijvingen zijn veelal voorzien van meer uitgebreide informatie over de geschiedenis en bouwgeschiedenis van het kasteel. Deze beschrijvingen zijn echter nog niet door de wetenschappelijke redactie van het Kastelenlexicon gezien, of moeten nog bijgewerkt worden naar aanleiding van redactie-opmerkingen.
Volledig - deze beschrijvingen zijn door de redactie gezien en goedgekeurd.
In bewerking - de beschrijvingen zijn veelal voorzien van meer uitgebreide informatie over de geschiedenis en bouwgeschiedenis van het kasteel. Deze beschrijvingen zijn echter nog niet door de wetenschappelijke redactie van het Kastelenlexicon gezien, of moeten nog bijgewerkt worden naar aanleiding van redactie-opmerkingen.
Volledig - deze beschrijvingen zijn door de redactie gezien en goedgekeurd.